21 Ekim 2009 Çarşamba

.....AmA HaKsIzLıK bU.....

Çocukluğumdan hatırladığım bir civciv vardı sürekli haksızlıklara uğrayan sizde hatırlarsınız bu kahramanımızı ....Calimerooo

Bende bu günlerde onun gibi hissediyorum bu kadarda olmazki denecek şeyler benim başıma geliyor...
Hep şikayet ediyorum evrene işimden dolayı ama ne yapayım hergün yeni bir bomba patlıyor :)
Evrene mesaj gönderiyorum Gülümsüyorum-O-d-a-k-l-a-n-ı-y-o-r-u-m-Değiştiremiyorummmm.
Aykut ben neyi yanlış yapıyorum !!!

Bugün duyduğum habere göre yeni başlayan deneyimsiz arkadaşımızın benimle aynı maaşı alması enayi olduğumun kanıtı oldu...iki kişilik çalışmaktan, eve iş getirmekten, cumartesi-pazar mesai kalmaktan-gece 22.00 a kadar çalışmaktan çooooook sıkıldımmmm..
Artık karar aldım mesai kalmıyorum eve iş getirmiyorummmm ve cumartesi pazarda çalışmak istemiyorum işine gelmeyen varsa beni kendi çıkarsın :)....










15 Ekim 2009 Perşembe

OYNATMAYA AZ KALDI....



Bugün de ilginç olaylar olmaya devam ediyor ilginç şirketimde...Pazartesi stok düşmanı ben neden stok almadan evime geldim diye bir sürü azar işittim.

Salı günü pazartesinin etkisiyle işe gidemedim psikolojim beni yatağa hapsettiği için. Bugün ise müdürüm mide spazmı geçirerek hastanelik oldu ...
2 kişilik çalışmak zorunda kaldım ama böyle durumlarda yerimde olmuyorum genel müdürün odasından çıkamadığım için.

Bu Firmadan kurtulduğumu kutladığım günün kokusunu alıyorum...
Haksızlıklardan çok ama çok sıkıldım...





9 Ekim 2009 Cuma

21 GÜN NİYET ÇALIŞMASINA BAŞLIYORUMMMM

Bugün okuduğum bir yazıdan ilham alarak bu çalışmaya başlamak istiyorum.
Evrenden torpilim var'ı tam bitiremedim ama
Gülümse-odaklan-değiştir felsefesine uymaya çalışıyorum.
tüm bu felsefelerden yola çıkarak kendimi toparlayıp kişiliğime en uygun işe başlamak için elimden geleni ardıma koymadan yola çıkmalıyım.
en kısa sürede güzel haberlerimi sevdiklerimle paylaşmak istiyorum artık...

Aşağıdaki soruları bu akşam cevaplarını oluşturup planı uygulamaya koymalıyım.

''Firma ismi belirtmeyin. İlla bu işyeri olsun demeyin. Sadece sonuca odaklanın.''
Nasıl bir işyerinde çalışmak sizi mutlu eder?
Hangi iş sizi sabah yataktan uçurarak, gülümseyerek kalkmanızı ve işyerinde olmanızı sağlar?Masa başında çalışarak mı yoksa dışarıda olursa mı daha verimli olursunuz?
İş hayatında kendinizi nerede görmek istersiniz?
Kariyerinizde yükselmek için almanız gereken eğitimler var mı?
Sosyal güvenceler ile ilgili düşünceleriniz neler?Ekip arkadaşlarınız ile aranızdaki ilişki nasıl olmalı?Seyahatler ile ilgili düşünceleriniz neler?İşinizin yaşamınıza etkileri neler olmalı?
Geliriniz için düşündüğünüz rakam nedir?İçinizdeki yaratıcılığı ne olursa dışarı çıkarabilirsiniz?Ne zaman işe başlamak istiyorsunuz?

15 Eylül 2009 Salı

*****İSTİFA******





Dün akşam itibari ile karar verdim istifa etmeye artık ağlayarak eve gitmek istemiyorum...
Zor bir karar ama seçim yapmak gerek bende yazdım istifamı elimde bekliyor genel müdüre verilmek üzere kabul edilir mi bilemiyorum....ama yinede güzel istifa yazabilmek ...yeni iş kapılarının açılmasını temenni ediyorum tez zamanda...
Kandil günü dualarımız kabul olur inşallah...

22 Ağustos 2009 Cumartesi

****zArİfE & bEn****

Uzun zaman oldu yazmayalı sevgili özlemcim izmire gelince ve blog arkadaşı ile görüşünce blog yazmanın güzelliğini görmeye başladım :)
Geçen hafta canım arkadaşım beni kırmayıp tatilin 3 gününü izmirde geçirdi...bol eğlenceli bol gezmeli süper bir hafta sonu oldu.geldiği gibi otobüsten iner inmez kuzenimim sünnet düğününde aldık soluğu ertesi gün gaziemirden karşıyakaya saç kestimeye gittik.vapurda resim çekip mail ile almanya ve belçikada bulunan arkadaşlarımıza gönderdik onları çatlattık :)


ardından kızlar ağasında kahve içtik ve fal baktırdık destina ya...






Ertesi gün annemi yolcu ettik forumda gezdik ve şirinceye gittik..şirince resimleri bende yok henüz ...
pazar günü alaçatıda güneşlendik çok keyifli ama deniz buz gibiydi ...




Güneşlenirken Evrenden torpilim var kitabımı okudum.herkese şiddetle tavsiye ediyoruz.

Gülümse-Odaklan-Değiştir.... Yeni sloganımız oldu...

ardından çeşme kumrusu yedik..





akşam eve geldikten sonra hemen alsancakta aldık soluğu ve sevgili blog arkadaşımız (hemen sahiplendim canım ) pelinle tanıştık...



Güzel vakitler geçirdik ardından yolculuk vakti geldi çattı ve arkadaşımızı yolcu ettik...
Yine bekleriz canım arkadaşım...




11 Haziran 2009 Perşembe

*kurtçuk*



Bütün gün içimde bir sıkıntıyla geçirdim ...Akşam okuduğum bir mesaj ve içime düşen kurtçuk.


Acaba ile bütün günü bitirdim.Bu kurtçuk ile ilgili detay yazmak isterdim ama yazamıyorum kelimeler tıkanıp kalıyor. Ben bu kurçuktan kurtulur muyum bilmiyorum ama şimdilik içimde yaşamaya devam edecek sanırım...

15 Mart 2009 Pazar

UmUtLaR







Dün hep birlikte Efes'ten meryem anaya dilek dilemeye gittik.Önce yedi uyuyanlarda kahvaltı yaptık daha sonra yürümeye başladık.Kimse yürüyeceğimize inanmadı ama biz başarıdık :)
Meryem ana yolunu yürüyenler hayatlarında mucizeler gördüklerini söylüyorlar.dilekleri olunca o yolu tekrar yürümeye geliyorlarmış.Yürümeye başlamadan önce dileklerimizi diledik inşallah bizde mucizeler görebiliriz ...:)

umudumuz meryem ana :)
Bol umutlu ve mutlu bir yürüyüş oldu 2 saat gibi bir sürede tamamladık ama yokuşlar çok yordu.hala bacaklarım ağrıyor..
Gezip gördükçe İzmiri daha da sevmeye başladım ama İstanbuluda özlüyorum...





6 tane mum yaktım kendim ve arkadaşlarım için ...

kırmızı bezleri de kendim Ayşe ve özlem için bağladım ...dileklerimiz gerçek olursa üçümüz gideriz artık :)


bahar geldi papatyalar açmış heryer çok güzeldi ama tacı ben yapmadım tura gelen bir gruptan rica ettim fotoğraf çektirmek için kırmadılar beni :) ..
Herkese tavsiye ederim izmire yolunuz düşerse mutlaka gidin meryemanaya...





16 Şubat 2009 Pazartesi

çocukluk...

Özlem yazdıklarını okuduğumda bende geçmişe gittim...Aklıma çocukluğum geldi...doyasıya yaşadığım ve hiç bitmesini istemediğim dönem :)
Belki bilmiyordum yaşamın bu kadar zor ve acımasız olduğunu ama hiç büyümek istemedim; hep yaşamın eğlenceli olduğu sorunların büyütülmediği sözlerin önemsenmediği belki kendiminde önemsenmediği bir dönemdi...Neden bitti ki!!!biz büyüdükçe içimizdeki çocuk küçüldü acaba biliyormuydum büyüdüğümde daha mutsuz olacağımı...sahip olduklarımız çoğaldıkça daha az tatmin olmaya başlayacağımızı biliyormuydum...elini bırakmak istemiyordum çocukluğumun...tabiki bilmiyorduk... ilk okuldayken tüb bebek nasıl oluyor diye kafa yorduğumuzu,bebeklerimize diktiğimiz elbiselerin modasını,derslerimizin internetten uzak kütüphanelerde yaptığımızı,sokakta oynadığımız oyunlarımızı hatırladığımda bizim çocukluğumuz daha güzeldi diyebiliyorum...arkadaşlıklarımız dostluklarımız güven doluydu..bu nedenle eski arkadaşlarımıza daha sıkı daha fazla bağlanıyoruz yıllara inat sık görüşemesekte ayrı şehirlerde olsakta kopamıyoruz...çocukken tanıdığımız arkadaşlarımız bize daha sağlam geliyor...bizi koparmayan bence çocukluğumuzu dostumuzla birlikte anılarda yaşatma çabamız..bu nedenle değerli dostlarımız...

7 Ocak 2009 Çarşamba

beklemek...

nereden başlasam neler yazsam diye düşünüyorken ben birden bu gece yazmaya karar verdim...
nasıl yazsam neler yazsam bilmeden sadece başlamış olmak istedim.Yaşam hızla akıp giderken belki kalıcı birşeyler bırakmak istedim...